NYMPHS!

​

In de schaduw van eeuwenoude bomen in een smaragd donker woud vind je ze. Deze mythologische vrouwenlichamen bevolken de weelderige natuur. Als een lofzang. Er bestaat al een lange traditie van kunstenaars die het vrouwelijk naakt in hun werk gebruiken; vroeger vaak alleen geaccepteerd door ze bijvoorbeeld in een mythologische wereld te plaatsen. Maar ook religieuze schilderijen werden bevolkt door over elkaar heen buitelende halfnaakte figuren. Mijn inspiratie haal ik uit al die ambachtsmannen die elk weer een eigen kijk ontwikkelden op compositie, licht en kleurgebruik. Ik kan dwalen door een schilderij dat als een venster - een uitsnede - toont van een heel bedacht universum. 

 

Voor mij kwam de hele  kunstgeschiedenis tot een hoogtepunt tegen het einde van de 19e eeuw. Er werd teruggegrepen op voorgaande (neo)-stromingen; alles smolt eclectisch samen. Er werd groots gebouwd en geschilderd. Decadentie ten top! Daar voeg ik met mijn werk iets aan toe, zij het in een intiemer, minder groot formaat, en iets meer ingetogen. Figuren in een clair-obscur decor, gedeeltelijk uitgelicht. In uitgestrekte poses of juist ineengestrengeld. Het vrouwelijke lichaam als grootse metafoor van de oneindig prachtige natuur.