Sinds haar puberteit was ze al geintereseerd naar haar voorouders, de slavernij en haar roots. Ze schilderde haar Antsisters zonder echt te weten waar ze vandaan kwam. Het werden gezichten zonder gelaat, het was een gevoel waar ze niet omheen kon. Door te reizen kwam ze steeds dichter bij de oorsprong, ze reisde 4.5 maand door Afrika, ze belande bij de San people de eerste mens van Afrika, dichter bij de oorsprong kon ze niet komen. Daarna maakte ze verschillende reizen naar de binnenlanden van Suriname en kwam in contact met de Marrons, de weggelopen slaven.

​

Zo onstondt er nu ongeveer 4 jaar geleden een onderzoek naar de oorspronkelijke verhalen die nog niet verteld waren. Het project wat anderhalf jaar onderzoek verschaften, werd van onschuldig klein, groot en is uiteindelijk teniet gedaan door bureaucratie. Dit zorgde voor een grote teleurstelling, zo groot dat ze alles heeft laten vallen, haar kunstenaarschap, haar onderzoek, eigenlijk haar levenswerk.

​

' Afgelopen maand heb ik mijn DNA opgestuurd, de uitslag heb ik nog niet binnen, het lijkt me leuk om deze te onthullen tijdens mijn Solo expositie Mijn DNA verteld mij  wie ik ben. Op deze manier kan ik het oude afsluiten om weer opnieuw te beginnen'

 

De expositie is een verhaal van Didi van der Velde, dochter van een Surinaamse vader en een Joods Nederlandse moeder.